AJA

I.

AJA

Insul. Galliae in Aquitania, cellam olim habuit, ad Cluniacum pertinentem. Vulgo Isle d' Ais: estque in Oceano Santonico ac Dioecesi Santonica, non multum dissita a Castro Alione, Castel Aillon. Vide Hadr. Vales. Notit. Gall. in voce Oia,

II.

AJA

apud Hebraeos accipitris species est, quam Veteres Aesalonem, Germani Smirle, Galli Esmerillon, appellant. Nomen ei a clamore; uti enim aquilarum clangere est, milvorum iugere vel lipire, accipitrum pipare et crocitare corvorum: ita Ia ia secundum Arabes, huius avis proprium est, unde ipsa Hebraeis dicta videtur Aia. Quod minime novum esse, docet Varro de L. L. l. 4. Pleraeque (aves) a suis vocibus, ut hae, upupa, cuculus, corvus, hirundo, ulula, bubo: item hae, pavo, anser, gallina, columba. Inter Accipitris sacri species tertiô locô recensetur Damiri, de quo sic inter alia: Quidam nomine Behram Giur primus eum ad venationem ad hibuisse dicitur. Cum scil. eô praesente avis haec alaudam insequuta fuisset, et ei colluctata, cum illa sese efferens et demittens, nec relinquens, donec cepisset: id ille admir atus avem erudiri iussit et postmodum ad venationem eâ usus est. Alberto l. 23. c. 14. quantitate minimus est (inter accipitres) nulli tamen animô et audaciâ cedit etc. Itaque Guilielmus Falconarius refert, se harum avium aliquando opcrâ gruem cepisse. Alioquin enim alaudas et similes aves tantum capere potest. Sedoculorum inprimis perspicaciâ pollet, unde siquis vivaces oculos habet et maxime perspicaces, cum vulgatô adagiô Smerillonis oculos habere Galli dicunt; quia tales haec habet avis. Et Arabum quoque Poetae oculos sui iviu multum commendant. In quibus Anonymus apud Damirem, Iuiu celer et pernix, cuius oculi sunt fere suaves et pupillae tamquam tornô expolitae, plusquam sapphirus. Et Abu Nawas, in libr. de Aucupiis, de eadem ave verba faciens, id ipsum mire laudat verbis, quae in hocce distichon compegit Bochartus, Hieroz. seu de Animalibus S. Script. Part. 2. l. 2. c. 8.

Caesius atque oculis numquam fallentibus usus,

Et quod venator non videt, ille videt

Unde de eius oculo legimus Iobi c. 28. v. 7. Semitam non novit avis, neque eam vidit oculus aia. Ubi de fodinis agit, unde hominum industriâ metalla eruuntur: quae cum in intimis terrae visceribus lateant, harum semitam, inquit sacer Scriptor, non novit Aiit, i. e. avis non quaevis, sed avis rapax, quod genus multo perspicacius est. Haec in priore disticho, et in altero huic parallelo, Neque eam vidit oculus τȏυ aia, i. e. smerillonis, licet illa avis inter rapaces etiam oculatissima sit, et tam cernat acutum, quam aquila, aut serpens Epidaurius, etc. Plura hanc in rem vide apud Auctorem praefatum.

III.

AJA

per Gap desc: Hebrew Latin. acervus, civitas tribus Ephraim. 1 Paral. c. 7. v. 28.

IV.

AJA

per Gap desc: Hebrew Latin. vultur, vel heu, sive ubi est? aut insula eius; fil. Sebeon, filii Seir Horraei. Gen. c. 36. v. 24. Item pater Risphae Saulis concubinae. 2 Sam. c. 3. v. 7.